ΑΓΙΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΥΛΙΑΝΟΒΙΤΣ, ΔΕΣΠΟΤΗΣ ΤΗΣ ΣΕΡΒΙΑΣ (+ 1540)
Σειρά: Ἀδιάφθοροι Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας (ἀπό τό ὁμώνυμο ἔργο τοῦ Καθηγητοῦ Ἀντ. Μάρκου).
Γενν
ήθηκε στό Μαυροβούνιο καί τό 1502 ἀναδείχθηκε Δεσπότης στό Σίρμιο, τό μόνο ἐλεύθερο τμῆμα τῆς Σερβίας (τό ὁποῖο, ὅμως, ἀσφυκτιοῦσε μεταξύ τῶν Παπικῶν Οὔγγρων στά βόρεια καί τῶν Μωαμεθανῶν Τούρκων στά νότια). Παρά τήν ἦττα τῶν Οὔγγρων στό Μοχάτς (1526), τήν πτώση τῆς Βουδαπέστης (1529) καί τήν πολιορκία τῆς Βιέννης, προέβαλε μεγάλη ἀντίσταση κατά τῶν Τούρκων. Ἐξαιρετικά φιλάνθρωπος, σέ περίοδο πεῖνας, μοίρασε στούς πτωχούς τό λιγοστό ψωμί του.
Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1540 καί ἐνταφιάσθηκε στόν λόφο τοῦ Djuntir, ὅπου ἡ σύζυγός του Πριγκίπισσα Ἑλένη, εἶχε καταφύγει κατά τήν διάρκεια τῶν πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων.
Λίγο μετά τόν θάνατό του, ἕνα ὑπερκόσμιο φῶς καταύγασε τόν τάφο του καί ὅταν οἱ Ὀθωμανοί τόν ἀνέσκαψαν γιά νά βροῦν θησαυρό, ἀποκαλύφθηκε τό ἀδιάφθορο Λείψανό του. Κατ' οἰκονομία Θεοῦ, τό Λείψανό του βρῆκε ὁ ἐξισλαμισμένος συγγενής του ἀρχηγός τῶν Γενιτσάρων Ἀμίρ, ὁ ὁποῖος ἐπέτρεψε σέ κάποιους Σέρβους μοναχούς νά τό μεταφέρουν στήν Μονή τοῦ Σισάτοβατς (τήν ὁποία εἶχε ἱδρύσει τό 1520 ἡ σύζυγός του Ἑλένη).
Μετά τήν ἀνακομιδή ἡ Πριγκίπισσα Ἑλένη ἔγινε μοναχή στήν ἴδια μονή, μέ τό ὄνομα Ἐλισσάβετ. Κοιμήθηκε ἐκεῖ εἰρηνικά μετά ἀπό τρία χρόνια καί ἐνταφιάσθηκε στή Μονή. (Τιμᾶται ἐπίσης ὡς Ἁγία, τήν 4η Ὀκτωβρίου).
Ἡ Μονή τοῦ Σισάτοβατς καταστράφηκε ἀπό τούς Παπικούς Κροάτες Οὐστάσι κατά τόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οἱ ὁποῖοι ἐκτέλεσαν τούς Μοναχούς. Τότε τό Λείψανο τοῦ ἁγ. Στεφάνου μεταφέρθηκε στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Βελιγραδίου, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 4η Ὀκτωβρίου.
ήθηκε στό Μαυροβούνιο καί τό 1502 ἀναδείχθηκε Δεσπότης στό Σίρμιο, τό μόνο ἐλεύθερο τμῆμα τῆς Σερβίας (τό ὁποῖο, ὅμως, ἀσφυκτιοῦσε μεταξύ τῶν Παπικῶν Οὔγγρων στά βόρεια καί τῶν Μωαμεθανῶν Τούρκων στά νότια). Παρά τήν ἦττα τῶν Οὔγγρων στό Μοχάτς (1526), τήν πτώση τῆς Βουδαπέστης (1529) καί τήν πολιορκία τῆς Βιέννης, προέβαλε μεγάλη ἀντίσταση κατά τῶν Τούρκων. Ἐξαιρετικά φιλάνθρωπος, σέ περίοδο πεῖνας, μοίρασε στούς πτωχούς τό λιγοστό ψωμί του.Κοιμήθηκε εἰρηνικά τό 1540 καί ἐνταφιάσθηκε στόν λόφο τοῦ Djuntir, ὅπου ἡ σύζυγός του Πριγκίπισσα Ἑλένη, εἶχε καταφύγει κατά τήν διάρκεια τῶν πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων.
Λίγο μετά τόν θάνατό του, ἕνα ὑπερκόσμιο φῶς καταύγασε τόν τάφο του καί ὅταν οἱ Ὀθωμανοί τόν ἀνέσκαψαν γιά νά βροῦν θησαυρό, ἀποκαλύφθηκε τό ἀδιάφθορο Λείψανό του. Κατ' οἰκονομία Θεοῦ, τό Λείψανό του βρῆκε ὁ ἐξισλαμισμένος συγγενής του ἀρχηγός τῶν Γενιτσάρων Ἀμίρ, ὁ ὁποῖος ἐπέτρεψε σέ κάποιους Σέρβους μοναχούς νά τό μεταφέρουν στήν Μονή τοῦ Σισάτοβατς (τήν ὁποία εἶχε ἱδρύσει τό 1520 ἡ σύζυγός του Ἑλένη).
Μετά τήν ἀνακομιδή ἡ Πριγκίπισσα Ἑλένη ἔγινε μοναχή στήν ἴδια μονή, μέ τό ὄνομα Ἐλισσάβετ. Κοιμήθηκε ἐκεῖ εἰρηνικά μετά ἀπό τρία χρόνια καί ἐνταφιάσθηκε στή Μονή. (Τιμᾶται ἐπίσης ὡς Ἁγία, τήν 4η Ὀκτωβρίου).
Ἡ Μονή τοῦ Σισάτοβατς καταστράφηκε ἀπό τούς Παπικούς Κροάτες Οὐστάσι κατά τόν Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, οἱ ὁποῖοι ἐκτέλεσαν τούς Μοναχούς. Τότε τό Λείψανο τοῦ ἁγ. Στεφάνου μεταφέρθηκε στόν Καθεδρικό Ναό τοῦ Βελιγραδίου, ὅπου καί σήμερα φυλάσσεται.
Ἡ μνήμη του τιμᾶται τήν 4η Ὀκτωβρίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου